وضعیت بذردهی درختان میانسال بلندمازو (Quercus castaneifolia C. A. Mey.) در قطعة خزر باغ گیاه¬شناسی ملی ایران

یکی از اهداف اصلی باغهای گیاه­شناسی حفاظت از گونه­های گیاهی بومی و فراهم نمودن امکان تکثیر آنهاست که در این راستا بذردهی گونه­ها از اهمیت خاصی برخوردار است. با توجه به قدمت 40 سالة قطعة خزر باغ گیاه­شناسی ملی ایران و عدم وجود اطلاعات کافی در مورد بذردهی گونه­های درختی موجود در این قطعه، پژوهش پیش­رو بمدت سه سال (1388 تا 1390) با هدف بررسی وضعیت بذردهی درختان میانسال بلندمازو (Quercus castaneifolia) که یکی از گونه­های شاخص و اصلی این رویشگاه است، انجام شد. 30 درخت نمونه بطور کاملاً تصادفی انتخاب و شماره­گذاری شدند. برای هر درخت 4 پلات زمینی هر یک به مساحت 5/0 مترمربع در میانة فاصلة بین تنه و لبة تاج بر روی زمین در چهار جهت جغرافیایی مشخص شدند. از اواسط شهریور تا اواسط آذر هر سال بذرهای افتاده در داخل پلاتها با فاصلة زمانی دو هفته یکبار شمارش شده و به سطح تاج تعمیم داده شدند. پس از تحلیل داده­ها، متوسط تراکم بذر (شمار بذر در یک مترمربع سطح تاج) در سالهای 1388، 1389 و 1390 بترتیب 80، 23 و 68 و متوسط شمار بذر در سالهای فوق بترتیب 4807، 1377 و 4144 به ازای یک پایه بدست آمد که درمجموع بیانگر بذردهی ضعیف این گونه در سال 1389 در باغ گیاه­شناسی بود. همچنین نوسانات زیادی در بذردهی بین پایه های درختی و همچنین برای یک پایه در سالهای موردمطالعه مشاهده شد.